Tuesday, 21 July 2015

हतबल

विचारांनी केला कल्लोळ असा
कुठल्या वाटेने जाऊ मी आता
पोपटपंची मनावर अशी बिंबली
तिनेच माझा आता घात केला

विचारांची सिध्दता  न शिवली मना
डोळे झाकून मार्ग हा काटला
या वळणावर झालो हतबल
परतीचा मार्ग माझा खुंटला

नाही वाचन नाही चिंतन
जगरहाटीत राहिलो गुंतून
नाही मनाला एकटा सोडला
डाव जिंकला पण मोडला

बुध्दीची न झाली स्पष्टता
दुनियेचा नियम मला भोवला
या गर्दीतला एक मी झालो
माझेच वेगळेपण कळले न मला


               आयुष्य

सकाळी आवरायचं अन 
पळतपळत कामाला निघायच
धक्के खात जीवनाचे 
पिल्लांच्या ओढीने परतायचं 

पिल्लांसाठी वणवण भटकायचं 
अन पिल्लांनी facebook मध्ये रमायचं 
आयुष्यभर मुलांना शिकवायचं 
अन  प्रवेशासाठीही रक्त आटवायच 

छंदाना मनातल्या मनातच कोंडायच 
 त्यांच्या आनंदात सुख  पाहायच
वेगळ्या वाटांना  आपणच रोखायच 
चाकोरीतच दिवसांना  ढकलायचं  

भविष्याच्या मोहजालात फसायचं 
पिल्लांतच आपल विश्व पाहायच
तरीही xxx नी   अखेरीस लाथाडायच 
यालाच रीत म्हणत आयुष्य काढायचं 
                    

                   

          नाती  

नभ आले भरून 
कागदाची नाव गेली विरून 
apple  आला हाती 
मुले गेली रमून 

टायरच्या चाकात गेलो हरवून 
निरागस मजा  गेली विरून 
xbox च्या शर्यतीत 
मुले गेली गढून 

नव्हता पैसा  नव्हती चिंता 
आनंद शोधला चिखालातही 
सर्व अाहे नाहीत नाती   
माणसातच काय  मजा  होती 

रस्त्या वरच्या पकड-पकडीने 
असा धागा विणला 
whatsapp  च्या message पेक्षा 
तो जास्त घट्ट जमला 





                  

No comments:

Post a Comment