विस्कळीत

जग दोघांच स्वतःहून दोघांनी साकारलेलं .
… स्वतःहून स्वीकारलेलं .
 आरंभ होता  उत्कट…  नेहमीसारखा
काळोखाला वावही नव्हता दोघांना भेदण्याइतका
 हलकी होती  मनं….  लहरत होते सूर
काल -प्रवाहात हळूहळू आकाश झाले भेसूर
उल्हासित  करणाऱ्या भावना  झाल्या खुळचट
वाद नाही …. संवाद होते  पण धुसर .
दोघांनाही कळेनास झालं  .
एक पोकळी भरून राहिली होती अवकाशात
 भौतिक सुखाच्या आवरणात मनं घुसमटत होती
 मनाची ओढ  विखुरली   होती  ….
एकाच अवकाशात राहूनही  दूरदूर झालेल्या ताऱ्यांसारखी ...